20 listopada przypadła rocznica śmierci Francisco Franco, faszystowskiego dyktatora. Prawie pół wieku po śmierci, jego cień wciąż budzi kontrowersje w kwestiach takich jak nazwy niektórych ulic, zabytki frankistów, które przetrwały -najbardziej znaną jest VALLE DE LOS CAIDOS, czyli DOLINA POLEGŁYCH, ale do niej wrócę w innym momencie. Dziś skupimy się na samej osobie Franco i kim on był.
Bez względu na to, co powiedziałby Słownik biograficzny, Franco był dyktatorem, który rządził Hiszpanią żelazną pięścią w latach 1939-1975.
Jego pełne imię i nazwisko to Francisco Paulino Hermenegildo Teódulo Franco Bahamonde, przez które nie raz miał problemy w szkole
Zanim został dyktatorem, był najmłodszym generałem w Europie od czasów Napoleona. Prawie umarł w bitwie w El-Biutz (między Ceutą a Tanger) w 1916 r. Zadano mu ranę w dolną część brzucha, która przetrzymała go w szpitalu przez kilka miesięcy.
Twierdził, że został wybrany przez Boga (tak, przeczytałeś poprawnie), aby przeprowadzić krucjatę i ocalić Hiszpanię.
Podpisywał wyroki śmierci,podczas kiedy popijał gorącą czekoladę z grzankami.
Jako dziecko nazywali go «Cerillita», czyli zapałka, ze względu na smukłą sylwetkę i dużą głowę.
Nie był tak «odważny», jak wielu go malowało. Pozostał bardzo odległy od powstania wojskowego, które generał Mola zaplanował aby obalić Drugą Republikę i dołączył do niej w ostatniej chwili.
Napisał tekst RAZA zimą 1940-1941 i został opublikowany pod pseudonimem Jaime de Andrade, co więcej później ten tekst stał się scenariuszem filmu.
Był twardym facetem. Mówi się, że płakał trzykrotnie: pod koniec wojny secesyjnej, w jednej z koncentracji zorganizowanych przez reżim w Plaza de Oriente i na pogrzebie Carrero Blanco.
Angielski nie był jego silną stroną…
W Madrycie było kilka basenów nazywanych basenami Santiago Apóstol. I nawet jeśli chciałeś się dobrze bawić z rodziną, przy wejściu musiałeś rozdzielić się z nimi, ponieważ mężczyźni i kobiety musieli być w różnych basenach. Dziś Fundacja Apostołów w Santiago postanowiła kontynuować tę «tradycję».
Filmy takie jak «Wielki dyktator» (do śmierci Franca w 1975 r.), Dracula, zostały zakazane, ponieważ według reżimu był to «film dla osób upośledzonych umysłowo».
W Hiszpanii nie wolno było mówić w innym języku jak CASTELLANO, czyli hiszpański.
Franco zmarł 20 listopada 1975 r.
I jeszcze jeden fakt, którego nigdy nie wolno zapomnieć: w latach 1939-1975 zmarło około 195 000 osób, a 400 000 Hiszpanów zostało zesłanych przez represje Franco.