Do dzisiejszego bloga zbierałam się od kilku tygodni, będzie dosyć osobiście, ale również praktycznie. Na wielu forach i grupach bardzo często pojawiają się pytania związane ze służbą zdrowia w Hiszpanii, czy warto ubezpieczać się prywatnie itp.? Ja powiem Wam na moim przykładzie. Trzeba zawsze brać pod uwagę w jakim regionie się mieszka lub przebywa, bo nie wszędzie jest tak samo.
Ja z mężem od samego początku mieszkamy w prowincji Alicante (Comunidad Valenciana, czyli prowincja autonomiczna Walencji).
Mieszkamy tutaj od wielu lat i korzystamy obydwoje z publicznej służby zdrowia, kiedyś posiadaliśmy prywatne, które po przeliczeniu wszystkich opłat itp. wychodziło dosyć drogo i mało korzystnie. Mąż, pracując w prywatnej firmie, posiada również dodatkowe ubezpieczenie, które opłaca jego szef (MUTUA), bardzo przydatne w wypadkach (obsługa bez kolejek i bardzo szybka). Ja jestem obecnie na samozatrudnieniu, więc opłacam sama publiczne ubezpieczenie.
Mieszkamy w niedużej wiosce, gdzie obecnie zamieszkuje około 600 osób. Pomimo tak małego zaludnienia posiadamy w wiosce przychodnie, w niej jest lekarz pierwszego kontaktu i gabinet pielęgniarki (przyjmują 4 dni w tygodniu po około 4 godziny w dzień). Nasza przychodnia znajduje się w budynku Domu Kultury, aby zapisać się do lekarza, należy zadzwonić bezpośrednio do gabinetu lub po prostu zapisać się na listę (kartki z listami wiszą na korytarzu). Wszystkie nagłe przypadki obsługiwane są bez kolejki. Pani doktor jest bardzo miła i mówi nawet po angielsku, nie wiem, czy wiecie, ale w naszym regionie, lekarze nie mają obowiązku przyjmować pacjentów niemówiących po hiszpańsku (tacy powinni przyjść z tłumaczem). Wielu lekarzy, jednak nie stosuje się do tej zasady nałożonej przez organy władzy.
Żeby udać się do specjalisty, należy posiadać skierowanie od lekarza pierwszego kontaktu, na taką wizytę czas oczekiwania zależy od naszego stanu zdrowia.
Do czego mamy prawo posiadając publiczne ubezpieczenie.
– zrobienia analityki 2 razy w roku (badania krwi i moczu można również wykonać w wielu aptekach)
– dentysta w wypadku wyrwania zęba lub wyleczeniu infekcji (podobno od tego roku ma dołączyć borowanie)
– ginekolog cytologia 1 na dwa lata (na wynik można czekać kilka miesięcy, jednak gdy coś jest nie tak dzwonią dosyć szybko)
– zniżek na leki (te zależą od prywatnej sytuacji tzn. zarobków, wieku, stanu zdrowia itp.)
– wizyt u odpowiednich specjalistów i badań (według zaleceń lekarza pierwszego kontaktu)
– pobytu w szpitalu lub udania się na pogotowie (w Hiszpanii w momencie wypisu ze szpitala ten wystawia rachunek, który nam dają, nie znaczy to, że mamy go opłacić oddzielnie, jest to tylko informacja dla nas o kosztach leczenia)
To tylko kilka przykładów, jakie w tej chwili przychodzą mi do głowy.
Dziś zagłębie się w jednym konkretnym temacie, a mianowicie GINEKOLOG.
Widziałam na wielu forach, że w Hiszpanii ginekolog jest tylko prywatnie, co jest absolutną bzdurą. W całym kraju znajdziemy przychodnie zwane PLANIFICACION FAMILIAR, czyli nic innego jak PLANOWANIE RODZINY. Do takiej przychodni możemy wybrać się, kiedy chcemy mieć potomstwo lub nie. Tam znajdziemy lekarza, pielęgniarkę i nawet pomoc psychologa.
Jeżeli nie chcemy mieć dzieci, tutaj lekarz doradzi jakie metody antykoncepcji mamy w zasięgu ręki (założenie spirali tutaj też jest bezpłatne). Natomiast gdy jesteśmy na nie już przygotowani, również nam pomoże.
Wykonując pierwsze badania, potwierdzające stan naszego zdrowia itp. W przypadku problemów z zajściem w ciążę odeśle nas na więcej potrzebnych badań lub do innego specjalisty. A na co możemy liczyć ?
– bezpłatne sztuczne zapłodnienie lub nawet zapłodnienie in vitro
Wszystkim wiadomo, że koszt in vitro są dosyć wysokie, w Hiszpanii w przypadku prywatnego leczenia trzeba liczyć się z kosztem między 6 a 8 tysięcy euro, więc możliwość zrobienia tego bezpłatnie jest dużym plusem.
Droga do in vitro nie jest prosta, należy spełnić kilka warunków. Kobietom po 40tym roku życia, zostaje tylko wyjście prywatne, te państwo spisał już niestety na straty. Czas oczekiwania na in vitro w Hiszpanii waha się między 1,5 roku a 2 lata, jednak istnieją szczególne przypadki, w których ten czas może być dużo mniejszy.
Jeżeli macie jakieś konkretne pytania piszcie śmiało.